Sitting, Waiting....Wishing
Door: Machteld
Blijf op de hoogte en volg Machteld
12 September 2005 | Ghana, Abetifi
Hey Obruni’s!
Allereerst onwijs bedankt voor de post!!Leuke kaarten en Evert bedankt voor de cd….heb hem al heerlijk beluisterd!
Hier weer even een berichtje uit het warmer wordende Ghana. Heb een enorm druk en verrassend weekend gehad waarin alles weer anders liep dan gepland.
Donderdagochtend zouden we om 08:00 opgehaald worden bij de compound door een taxi. Maar die kwam nooit opdagen waardoor het al lekker begon! We gingen op weg naar de eerste ferry die de eerst oversteek over het meer moest doen. Na een warme en krappe taxirit naar deze ferry kwamen we er bij aankomst achter dat deze net vertrokken was waardoor we 4 uur moesten wachten op de 2e rit. Dat ging ons toch iets te ver dus we besloten een illegaal klein bootje te nemen naar de overkant. Het eerst houten bootje kwam niet verder dan het starten van de motor, deze ontplofte direct. De tweede boot ging beter al liep deze langzaam vol water. We kwamen gelukkig droog en heel aan aan de overkant na een tochtje van 20 minuten. Aan de andere kant dronken we wat in een bar en regelde een taxi die ons tot de volgende stad zou brengen. In deze taxi (met z’n achten in een opel vectra) kregen we een enorme regenbui te voorduren. Eén raam was er niet meer dus het werd een beetje nat binnen. In het plaatsje waar we eruit waren gezet moesten we wachten op een trotro (een bus waarin zoveel mogelijk mensen worden gepropt en die pas gaat als hij vol zit). We kochten er wat brood want onze lunch had Pascal in de eerste taxi achtergelaten…….. Na een uur wachten met enorm vervelend mensen in onze buurt kwam de trotro aan, een bus die bij ons allang op de sloop stond. Een best gezellig maar warm ritje volgde naar de volgende stad waar de oversteek naar de andere kant van het meer was. Aangekomen in het stadje bleek dat de ferry voor een week uit de vaart was genomen omdat hij kapot was. Tja, toen maar een slaapplaats zoeken en overleggen wat nu te doen. De slaapplek was echt de vieste die ik in mijn leven hem mogen aanschouwen, er was geen water (dat stond buiten in een regenton) en de wc deed het ook niet en stonk enorm naar urine. We besloten te blijven bij gebrek aan beter. Na de stad bekeken te hebben (we waren in een armer gedeelte van Ghana beland) kwamen we terug en het eten was klaar. Bij het ‘hotel’ zaten ook nog twee andere mannen te eten. John zat er ook. Hij begon direct tegen ons te praten, vond hem een beetje arrogant maar hij was wel aardig. Na een gesprek met hem besloten we niet verder te reizen maar terug te gaan om opnieuw te proberen in Wli te komen (daar waren de watervallen). Hij moest naar Ho, een plek vlak bij Wli, en bood aan om ons de volgende ochtend te komen halen zodat we met hem meekonden. Na een avondje bier drinken met hem en de eigenaar (die ons een gratis nacht aanbood) hebben we een poging gedaan te slapen. Dieuwke en ik moesten in één bed, er stond een geit voor het raam te blaten, er liepen kakkerlakken en lizzards door de kamer en de kussens stonken naar kots. Na een gebroken nacht stonden we vroeg op zodat we op pad konden met John. Na een paar dingen afgeleverd te hebben voor zijn werk kwamen we weer terug bij de ferry. Na een uurtje wat gedronken te hebben (John dronk bier) konden we met de ferry. Na de ferry volgde een enorm lange en hobbelige weg naar Ho. Onderweg wat kokosnootmelk gedronken en we merken dat John echt een enorm arrogante kerel was. Hij bood ons een nacht aan bij hem in zijn hotel in aanbouw en dat accepteerden we maar. In zijn huis liepen wederom een groot schare aan muizen, kakkerlakken en lizzards. Na het kijken van Con Air met zijn kinderen besloten we te proberen te slapen. Wederom een zware nacht, maar nu omdat het bed aanvoelde als beton. We waren weer vroeg wakker en zonder ontbijt zette hij ons op the lorry station om een trotro te nemen naar de watervallen. Na een uurtje wachten in een warme bus konden we dan eindelijk vertrekken. Een interessante rit met veel te zien….prachtige omgeving. In Hohoe kregen we snel een trotro naar Wli, de plek van de watervallen. In Wli was de temperatuur ook weer lekker gestegen. Het bureau waar we een gids konden huren om de watervallen te bezoeken hadden we snel gevonden. Er waren een hoop andere toeristen, wat wel leuk was!
De watervallen waren echt verschrikkelijk prachtig en enorm. Bij de watervallen raakte Dieuwke en ik aan de praat met een paar Duitse jongens ;-) en deze vertelde ons dat zij hier bij de watervallen een prachtig hotel hadden. Na hun beschrijving besloten we daar te blijven in plaats terug te reizen naar Ho. Het hotel was ook echt te mooi. We keken uit op Togo en we zagen de watervallen vanuit onze kamer. Heerlijke bedden, bier, kerels om mee te kletsen, kortom een gave avond en morgen! Lekker ontbijtje genoten met een uitzicht om stil van te worden!
We hadden geregeld dat een driver van het Teacher Training Center ons op zou komen halen in Ho. Door de kapotte ferry hadden we te veel vertraging opgelopen om nog op tijd terug te zijn. Na een warme en vermoeiende rit (na al dat gereis waren onze billen totaal ontredderd geraakt) kwamen we aan in Ho. We hadden afgesproken bij de kerk, de eerste taxichauffeur bracht ons naar de verkeerde kerk, bij de goede kerk was de chauffeur niet….dus na wat telefoontjes bij een wildvreemde man in een flat in de middle of nowhere…..vonden we onze chauffeur. Een 4,5 uur durende rit volgde naar huis. Ondanks onze bijna aanrijding (inclusief piepende remmen) kwamen we gelukkig weer aan op de compound. We hadden na ons ontbijt niets meer genuttigd dus het eten kwam goed op zijn plek.
Onder de douche kwam ik erachter dat ik van top tot teen onder de bulten zit….denk dat ik gestoken ben door een beest waar ik allergisch voor ben. Het jeukt als een gek…en das toch lastig als ze ook op je rug zitten…;-)
Vanochtend zijn we begonnen met werken (lees: het hele kantoor uitmesten, schoonmaken en ordenen….wat een gigantische puinhoop). Vanavond een beetje vroeg naar bed want na ons weekend ben ik nog lichtelijk vermoeid. Niet geheel onbegrijpelijk denk ik zo!
De foto’s zet ik er morgen nog even bij…moet ze nog even verkleinen dus die houden jullie van me tegoed.
Op verzoek mijn adres hier:
Ramseyer Trainings Center
AMO-Programme
Machteld Kok
P.O BOX AT 10
Abetifi, Ghana
Dikke kus vanuit hier!!
Allereerst onwijs bedankt voor de post!!Leuke kaarten en Evert bedankt voor de cd….heb hem al heerlijk beluisterd!
Hier weer even een berichtje uit het warmer wordende Ghana. Heb een enorm druk en verrassend weekend gehad waarin alles weer anders liep dan gepland.
Donderdagochtend zouden we om 08:00 opgehaald worden bij de compound door een taxi. Maar die kwam nooit opdagen waardoor het al lekker begon! We gingen op weg naar de eerste ferry die de eerst oversteek over het meer moest doen. Na een warme en krappe taxirit naar deze ferry kwamen we er bij aankomst achter dat deze net vertrokken was waardoor we 4 uur moesten wachten op de 2e rit. Dat ging ons toch iets te ver dus we besloten een illegaal klein bootje te nemen naar de overkant. Het eerst houten bootje kwam niet verder dan het starten van de motor, deze ontplofte direct. De tweede boot ging beter al liep deze langzaam vol water. We kwamen gelukkig droog en heel aan aan de overkant na een tochtje van 20 minuten. Aan de andere kant dronken we wat in een bar en regelde een taxi die ons tot de volgende stad zou brengen. In deze taxi (met z’n achten in een opel vectra) kregen we een enorme regenbui te voorduren. Eén raam was er niet meer dus het werd een beetje nat binnen. In het plaatsje waar we eruit waren gezet moesten we wachten op een trotro (een bus waarin zoveel mogelijk mensen worden gepropt en die pas gaat als hij vol zit). We kochten er wat brood want onze lunch had Pascal in de eerste taxi achtergelaten…….. Na een uur wachten met enorm vervelend mensen in onze buurt kwam de trotro aan, een bus die bij ons allang op de sloop stond. Een best gezellig maar warm ritje volgde naar de volgende stad waar de oversteek naar de andere kant van het meer was. Aangekomen in het stadje bleek dat de ferry voor een week uit de vaart was genomen omdat hij kapot was. Tja, toen maar een slaapplaats zoeken en overleggen wat nu te doen. De slaapplek was echt de vieste die ik in mijn leven hem mogen aanschouwen, er was geen water (dat stond buiten in een regenton) en de wc deed het ook niet en stonk enorm naar urine. We besloten te blijven bij gebrek aan beter. Na de stad bekeken te hebben (we waren in een armer gedeelte van Ghana beland) kwamen we terug en het eten was klaar. Bij het ‘hotel’ zaten ook nog twee andere mannen te eten. John zat er ook. Hij begon direct tegen ons te praten, vond hem een beetje arrogant maar hij was wel aardig. Na een gesprek met hem besloten we niet verder te reizen maar terug te gaan om opnieuw te proberen in Wli te komen (daar waren de watervallen). Hij moest naar Ho, een plek vlak bij Wli, en bood aan om ons de volgende ochtend te komen halen zodat we met hem meekonden. Na een avondje bier drinken met hem en de eigenaar (die ons een gratis nacht aanbood) hebben we een poging gedaan te slapen. Dieuwke en ik moesten in één bed, er stond een geit voor het raam te blaten, er liepen kakkerlakken en lizzards door de kamer en de kussens stonken naar kots. Na een gebroken nacht stonden we vroeg op zodat we op pad konden met John. Na een paar dingen afgeleverd te hebben voor zijn werk kwamen we weer terug bij de ferry. Na een uurtje wat gedronken te hebben (John dronk bier) konden we met de ferry. Na de ferry volgde een enorm lange en hobbelige weg naar Ho. Onderweg wat kokosnootmelk gedronken en we merken dat John echt een enorm arrogante kerel was. Hij bood ons een nacht aan bij hem in zijn hotel in aanbouw en dat accepteerden we maar. In zijn huis liepen wederom een groot schare aan muizen, kakkerlakken en lizzards. Na het kijken van Con Air met zijn kinderen besloten we te proberen te slapen. Wederom een zware nacht, maar nu omdat het bed aanvoelde als beton. We waren weer vroeg wakker en zonder ontbijt zette hij ons op the lorry station om een trotro te nemen naar de watervallen. Na een uurtje wachten in een warme bus konden we dan eindelijk vertrekken. Een interessante rit met veel te zien….prachtige omgeving. In Hohoe kregen we snel een trotro naar Wli, de plek van de watervallen. In Wli was de temperatuur ook weer lekker gestegen. Het bureau waar we een gids konden huren om de watervallen te bezoeken hadden we snel gevonden. Er waren een hoop andere toeristen, wat wel leuk was!
De watervallen waren echt verschrikkelijk prachtig en enorm. Bij de watervallen raakte Dieuwke en ik aan de praat met een paar Duitse jongens ;-) en deze vertelde ons dat zij hier bij de watervallen een prachtig hotel hadden. Na hun beschrijving besloten we daar te blijven in plaats terug te reizen naar Ho. Het hotel was ook echt te mooi. We keken uit op Togo en we zagen de watervallen vanuit onze kamer. Heerlijke bedden, bier, kerels om mee te kletsen, kortom een gave avond en morgen! Lekker ontbijtje genoten met een uitzicht om stil van te worden!
We hadden geregeld dat een driver van het Teacher Training Center ons op zou komen halen in Ho. Door de kapotte ferry hadden we te veel vertraging opgelopen om nog op tijd terug te zijn. Na een warme en vermoeiende rit (na al dat gereis waren onze billen totaal ontredderd geraakt) kwamen we aan in Ho. We hadden afgesproken bij de kerk, de eerste taxichauffeur bracht ons naar de verkeerde kerk, bij de goede kerk was de chauffeur niet….dus na wat telefoontjes bij een wildvreemde man in een flat in de middle of nowhere…..vonden we onze chauffeur. Een 4,5 uur durende rit volgde naar huis. Ondanks onze bijna aanrijding (inclusief piepende remmen) kwamen we gelukkig weer aan op de compound. We hadden na ons ontbijt niets meer genuttigd dus het eten kwam goed op zijn plek.
Onder de douche kwam ik erachter dat ik van top tot teen onder de bulten zit….denk dat ik gestoken ben door een beest waar ik allergisch voor ben. Het jeukt als een gek…en das toch lastig als ze ook op je rug zitten…;-)
Vanochtend zijn we begonnen met werken (lees: het hele kantoor uitmesten, schoonmaken en ordenen….wat een gigantische puinhoop). Vanavond een beetje vroeg naar bed want na ons weekend ben ik nog lichtelijk vermoeid. Niet geheel onbegrijpelijk denk ik zo!
De foto’s zet ik er morgen nog even bij…moet ze nog even verkleinen dus die houden jullie van me tegoed.
Op verzoek mijn adres hier:
Ramseyer Trainings Center
AMO-Programme
Machteld Kok
P.O BOX AT 10
Abetifi, Ghana
Dikke kus vanuit hier!!
-
12 September 2005 - 19:30
Kirsten:
Jeeeeetjemineetje!! Wat een verhaal en wat een belevenissen zeg!! Geweldig hoe je het allemaal beschrijft! Zo krijgen we een beetje een idee hier.... Wat een smerigheid... went het al een beetje? Denk maar dat we op je rug kriebelen... heb je Pascal of Dieuwke al zover gekregen? Ben benieuwd naar de foto's!
Take care meis en succes met werken deze week!!
Dikke kus en veel liefs!! -
12 September 2005 - 19:33
Jeltje:
Wow chicka!!! Wat een enorm avontuur zeg!! Geweldig om te lezen!! Kan me voorstellen dat je nu helemaal gebroken bent en moet bijkomen van al die indrukken die je hebt opgedaan. Ben benieuwd naar de foto's en ben blij om te zeggen dat ik ze morgen ook meteen kan bekijken (jaja, het internet doet het!!) Dikke kus en veel succes deze week!!! -
12 September 2005 - 19:46
"Henk":
Tja, dit is allemaal wel heel spectaculair. je moet nu wel je grenzen verleggen en blijkbaar niet meer overal aan ruiken en snuffen. Al met al natuurlijk wel een giga-avontuur. We hopen dat jullie snel een leuk werkplekje kunnen maken tussen de rommel en eh, mocht je nog wat literatuur nodig hebben, denk aan "Henk". -
12 September 2005 - 19:48
Crispijn:
Wat een super avonturen. Dan is op zaterdagavond naar de kroeg toch een heel ander verhaal! Ben super jalours op je, ook als is het er niet schoon en zo "Nederlands/Westers" als je soms zou wensen.
Ik kijk uit naar je foto's!
Succes met je mailtjes lezen en andere tekenen van leven van ons!
Overmorgen om 1700u Nederlandse tijd (1500u bij jou) het volgende vakje openen! Veel plezier!
Liefs!
Crispijn -
12 September 2005 - 19:50
Oma:
Ik word helemaal niet goed van die enge verhalen en levensgevaarlijke capriolen."t Is natuurlijk wel een uitdaging maar ik hoop van harte dat je het allemaal overleeft.Voorzichtig hè . Veel liefs Oma -
12 September 2005 - 20:24
Daggie:
hey maggie,
ik wilde je even laten weten dat ik het superrr vind wat je allemaal doet
XXXXXXXX
Dagmar -
12 September 2005 - 20:45
Oarde:
Tja, als wij die avonturen ook gaan beleven moeten we maar vast wat in het voren slapen denk ik. De verhalen van de troto's en de levensgevaarlijke rijstijlen van de diverse chauffeurs laten we maar door engeltjes begeleiden. Wat een verhaal en wat wordt je dier kennis weer uitgebreid!!!Nou, aan het werk dan maar.
dikke kus, mam -
13 September 2005 - 06:17
Marian:
Hey Machteld,
Ook wij hebben het druk met onze stage dus het valt me een beetje tegen dat je niet naar de terugkomdag komt!!!!! hihi.
Dikke kus -
13 September 2005 - 06:33
Dianne:
Lief pop,
De leegte word me teveel. Kom NU naar huis! Ik ben de baas, hahaha. Ik heb verder geen tekst, dus LOVE YOU!!!!
Kus DenD -
13 September 2005 - 06:34
Dianne Nog Een Keer:
ps Spelfouten zijn en worden veroorzaakt door de computer, nooit door mij! -
13 September 2005 - 06:44
Wen:
Ik ben werkelijk sprakeloos! Wat een verhalen! Wat maak je toch veel mee.. ben er nog steeds een beetje stil van hier zittende op mijn KLM-stoel, hihihihi! Jammer dat je er volgende week dinsdag niet bij bent, op onze terugkomdag.. :-)
Nou, werkse dan maar nu he!
Hele dikke kus en ik denk aan je.. -
13 September 2005 - 08:10
Anna:
Ola machteld!
Drukke boel bij jou! Jammer dat je geen mobiel van Orange daar hebt,dan had je niet bij die vreemde man moeten bellen... :)
Mijn hemel wat een belevenissen! Je maakt nog meer mee dan kuifje en Suske&wiske bijelkaar!
Ook ik kan trouwens niet anders zeggen dat ik zeer teleurgesteld ben dat jeniet naar de terugkomdag kom! Tja, das dan weer een eter minder...
Hoever ben je in het boekje? Welke kaartjes heb je inmiddels gelezen?
Heb je al stiekem je kerstpakket open gemaakt?
Nou ik hoor het allemaal wel en ik volg je op de voet!
Dikke kus! -
13 September 2005 - 09:51
Kirrie:
He lief, wat ben ik trots op je dat je zoveel meemaakt en durft mee te maken!!Gaat er dan nu eindelijk gewerkt worden:) Dikke kus van mij!! -
13 September 2005 - 13:14
Janneke:
Heej meissie!
Echt geweldig om al je verhalen te lezen.. Ik doe dat altijd 'ff' tussen de lessen hier in Utrecht door! Krijg zo echt een idee bij je leventje daar! Heel veel suc6 voor deze echte werkweek!
Dikke kus, Jan -
13 September 2005 - 13:46
Kirsten:
Mooie foto's joh!! Echt fantastisch... fijn dat we mogen meekijken!
Dikke kus!
p.s. laat je het even weten als meer fotoruimte nodig hebt? Dan storten we nog even! -
13 September 2005 - 14:45
Liesbeth....(crum):
Heej Machteld,
Zondag had ik het met Kirsten over jouw verblijf in Ghana en ze heeft mij meteen even aangemeld! De vraag of je het naar je zin hebt lijkt me overbodig, jij vermaakt je wel volgens mij!! Hartstikke leuk joh. Enne, hoe is het met je Duits gesteld? of was het (hoe zal ik het noemen) gebarentaal?? haha!Heel veel plezier nog!
Kus Liesbeth -
13 September 2005 - 17:01
Dunya:
He Machteld,
Super om te lezen hoe je het daar hebt. Helemaal de manier waarop je alles omschrijft maakt het alsof ik iedere dag met je meeloop. Anyways, ik wens je nog heel veel mooie moment en ik hou je in de gaten ;)
Kus, Dunya -
13 September 2005 - 17:33
De Gelders:
Lieve Machteld,Tja, even wat anders dan stappen in Doetinchem!! Bij het lezen van je verhaal, krijg ik spontaan overal de kriebels, bah, bah. Maar pas goed op je zelf en blijf gezond!We genieten van je verhalen.
Veel liefs, Job en Fennie -
14 September 2005 - 08:15
Tante Corrie En Oom Aart:
We vinden het fijn dat we op de hoogte worden gehouden. Het is best wel spannend. Je ouders zijn zaterdagavond bij mijn kooruitvoering geweest en hebben daarna onze nieuwe keuken bewonderd. -
14 September 2005 - 20:36
Anne Karine:
Wauw, wat een verhalen! Ik kan het me allemaal bijna niet voorstellen. Maar door jouw mooie foto's wordt het allemaal iets makkelijker. Succes deze week met werken!!
Dikke kuz! -
15 September 2005 - 11:47
Aukje:
Ajajaj, dat klinkt af en toe griezelig. Maar gelukkig geen titanicdrama's. Sla de beesten ;) maar van je af!!!
Liefs -
15 September 2005 - 14:53
Hannah:
Wat kan je heerlijk schrijven Maggie. Het zijn heftige avonturen zo te lezen en dan al die bulten!! Tjonge en dan al die mosters (piepen wij al van een spinnetje). Dank je wel voor je verhaal, luf you kus HvT -
15 September 2005 - 15:19
Dominee Akersloot:
De ene ervaring die het waard is te delen met de achterblijvers na de andere! Je raakt je zegeningen niet uitgeteld en het doet mij, reeds jaren betrokken bij zendingswerk, goed om te zien dat jonge mensen in het voetspoor van talloze mannen en vrouwen van 'goede wil' zetten. Zet jullie geestdriftige werk op goede voet met de mensen daar en met elkaar voort. Zie en benoem het goede! Ook van je reisgenoten. Zet naast iedere frons (bijvoorbeeld om vergeten brood, waaraan jezelf misschien ook niet gedacht hebt) een glimlach. "Het leven is toch meer dan het voedsel en het lichaam toch meer dan de kleding?" (Matteüs)
Een gezegend verblijf in Ghana gewenst,
dominee drs. A.X.L. Akersloot -
16 September 2005 - 07:22
Hettie Lommert:
Hallo lieve Machteld
Wat geweldig dat ik jou belevenissen in Ghana ook mag mee-beleven.Ik lees alles met stijgende verbazing,wat een land!Doe je wel voorzichtig!
Heeeeel veel liefs,Hettie -
18 September 2005 - 09:06
Koen, Renske, Janneke:
hoi machteld,
Wij hebben een hèèèèèèle grote trampoline gekregen.
kom je gauw weer naar huis dan mag je ook lekker springen!!!! -
18 September 2005 - 19:43
Ank:
hallo lieverd, alles nog in orde? lees met veel pliezier je stukjes op internet,ik moet zeggen dat ik er soms erg om moet lachen,zie jou al gaan tussen die bosnegers,en hoe je op sommige dingen zal reageren,dat allen vind ik al grappig.
hier gaat alles prima,liefs dikke kus de Bakkers uit Arkel -
20 September 2005 - 16:36
B. Bartels:
Wat een schitterend verslag! Eén grote vakantie, wat zul je heerlijk ontspannen en genieten met je vriendin! Ik ben helemaal jaloers op jouw reis, kon iedereen dat maar! Schitterende kleren kopen, lekker met je uiterlijk bezig zijn, uitstapjes maken... Alles op standje-langzaam... Wat ánders dan het hectische Nederland! Zul je een volgende kans als deze ook met beide handen aangrijpen? Vast wel! Iedereen zou willen ruilen als ze dit lezen! Ik tenminste wel. Beetje jezelf druk maken om kleine dingen (vanuit ons perspectief gezien dan)... Overal tijd voor hebben en tijd voor nemen... Is het vandaag niet, dan morgen wel. Vanalles nog tussendoor kunnen plannen, tegen mensen aanlopen die dat ook doen (als het jullie niet uitkomt) of die wel op jullie rekenen... Wat een cultuurshock. Het zal wel niet zo 1-2-3 wennen, of wel. Maar wat zijn je verhalen om te smullen! Je enthousiasme druipt er vanaf, het is alsof je er echt voor gaat zitten en niks anders (zoals werken aan je stageopdrachten) te doen hebt. Je hebt toch niemand kunnen strikken ook dat over te nemen, hahahahaha... Met een vette knipoog. Tot een volgende keer en bij thuiskomst zie ik je vast een keer!
Groeten, Bart -
21 September 2005 - 19:09
Kevin:
Mooie site, lekkere meid!
-xxx- -
22 September 2005 - 19:38
Carla:
Nou machteld wat een luxe, het straalt van de foto,s af, luxe jacht etc.
hopelijk ben je nu een beetje gewend en geniet bovenal van alles. -
23 September 2005 - 22:18
Marijke En Carmen:
Eindelijk op jouw website. Een 'puntje' over het hoofd gezien.
Wat een bijzondere tijd beleef jij daar! En, wat een prachtige foto's. Wij kunnen ons voorstellen dat elke dag enorm intensief is en superverrijkend.
'Dat biedt perspectief, dat studeren; ik ga ook een keer op reis gedurende mijn studie' (Carmen).
Trouwens, die Afrikaanse kleding staat jou (jullie) goed. Je zult wel veel aandacht krijgen met jouw blonde koppie.
Prachtige foto's ook, trouwens! We blijven jou af en toe volgen.
groetjes, Carmen en Marijke -
24 September 2005 - 14:02
Tijd Voor Iets Nieuws:
Waar blijft het volgende bericht?
DIKKE KUS EN VEEL LIEFS!!! -
26 September 2005 - 13:43
De Kaasboer.:
Hee machteld,
Ik heb het allemaal eens gelezen wat je daar meemaakt. Gaaf hoor. Jij bent straks een flink avontuur rijker. Als je weer terug bent moet je maar weer even langs komen. Succes met alles.
Groetjes Jaap. -
26 September 2005 - 19:53
Jo&Co:
Dat was weer een pittig ritje. We genieten met je mee. Je kunt goed vertellen. De reis in de bus, de ferry-die-niet-gaat en de ad hoc oplossingen met een lek-ker bootje. Mooie verhalen die alleen maar mooier kunnen worden. Hé, wat is er nog veel te beleven op dit aardklootje. Veel plezier en sterkte met het werk.
groetjes van ons.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
