We willen nog niet naar huis, nog lang niet!!!

Allereerst wil ik iedereen vanuit hier een onwijs gelukkig en fijn 2006 wensen. Om eerlijk te zijn is kerst en oud en nieuw een klein beetje langs me heen gegaan omdat alles hier zo verschrikkelijk anders gaat! Ik hoop dat alle vingers er nog aan zitten en dat jullie het goed hebben kunnen vieren!

Hier zal ik verder gaan met vertellen waar ik de laatste keer op ben gehouden met vertellen. Na ons dagje welverdiende rust in Abetifi zijn we vrijdag op pad gegaan naar het Volta meer samen met Teacher Yaw (mijn taal en cultuur docent). We hebben lekker in een bootje gezeten, gewandeld en genoten van de mooie dag en de natuur.

Zaterdagochtend heeft een driver van het centrum ons naar Accra gebracht omdat we daar oud en nieuw gingen vieren. 31 december hebben we ’s avonds lekker gekookt samen en gegeten samen met Papa (eigenaar huis), Martin (vriendje van Dieuwke) en de vader van Martin. Een heel koppel waardoor het feestelijke gevoel al een beetje kwam. Nadat iedereen gedoucht had en zich aan had mooi aan had gekleed zijn we met een taxi naar de KICC kerk gegaan. Bij binnenkomst merkten we gelijk dat het een groot feest was. Verschillende christelijke zangers/zangeressen waren er om fantastisch muziek te maken. Echt oorverdovend mooi!Zo was het een heel apart festijn om 2006 te starten. Nadat we om 1 uur thuiskwamen van de kerk hebben we champagne gedronken en nog even na zitten praten samen.

Zondagochtend besloten we toch maar te vertrekken naar Cape Coast (een dag eerder dan gepland ;-)). Vanwege de zondag moesten we 1,5 uur wachten tot onze trotro vol zat maar niet getreurd, er ging een trotro en dat was al heel wat. De rit duurde zo’n 3 uur en was redelijk hobbelig. In Cape Coast direct door naar het guesthouse welke op het eerste oog perfect was (later bleek het gehorig te zijn, de bedden oncomfortabel en vol met beesten…maar toch was het te doen). Allemaal lekker gedoucht en toen we naar het dak van het guesthouse gingen (waar het ‘restaurant’ gevestigd was) kwamen we de andere Hollanders tegen wie we ook al in Mole ontmoet hadden. Ook bleek dat onze lifters (de 2 meiden die van Mole naar Kumasi hadden meegelift) in Cape Coast waren. Die Hollanders ook altijd overal. We besloten af te spreken om samen met dit gezin naar Kakum National Park te gaan de volgende dag omdat we dan een trotro konden huren vanwege het aantal. Na een lekkere maaltijd, goede gesprekken was het toch tijd voor wat slaap. Na een enorm onrustig nachtje voor ons allen (behalve Dagmar want die verkeerd toch wel in een comateuze toestand als het op slapen aankomt) zijn we maandagochtend vertrokken naar Kakum. De weg ernaartoe was prachtig maar ik moet eerlijk zeggen dat ik de wandeling op één van de grootste loopbruggen van de wereld een beetje tegen vond vallen. Ja, je had prachtig uitzicht op het regenwoud maar het was gewoon een beetje saai. Mama die vond het wiebelen op de brug wel een beetje spannend…..;-) en papa en Dieuwke wachtte ons aan de andere kant van de brug op omdat zij beiden niet zo van hoogte houden. Na wat vochttoevoer in de vorm van water drinken zijn we weer vertrokken met het hele koppel naar Cape Coast waar we het kasteel bezocht hebben.

Cape Coast en Elmina Castle zijn bekend in de wereld vanwege hun betrokkenheid bij de enorme slavenhandel waar de Portugezen, Nederlanders, Britten, Denen e.a een enorm aandeel hebben gehad. Er zijn miljoenen afrikanen opgeslagen geweest in deze kastelen. Vanuit heel West- Afrika werden afrikanen naar deze twee kastelen gebracht om vanuit hier verder vervoerd te worden of te sterven. Want 2/3 van de slaven vond hier zijn dood door ondervoeding, ziekte, uitputting etc. Vrouwen werden in grote getale verkracht, mishandeld en gebruikt. De Nederlanders hebben een smerig aandeel in deze vreselijke geschiedenis waardoor het nogal indruk op ons maakte om de opslagruimtes te zien voor de mannen en vrouwen die behandeld werden als dieren omdat de Europeanen dachten dat de zwarte bevolking geen gevoel hadden. 150 vrouwen/mannen in een ruimte van 25 m2….geen wc, amper daglicht en een klein gaatje voor ventilatie. Als je daar staat gaan de rillingen over je rug.

Na ons bezoekje aan dit kasteel hebben we na een douche samen met onze lifters gedineerd aan het strand. Erg leuk om de meiden weer even te zien. Het slapen ging deze nacht beter omdat we een andere kamer hadden gevraagd. Ook mama heeft nu in bed geslapen i.p.v. in een stoel omdat de insecten inmiddels grotendeels vertrokken waren. Hihi…..Afrika hé?

Dinsdag hebben we een bezoek gebracht aan Elmina Castle welke ook weer enorme indruk maakte omdat we een gids hadden welke tot in detail de verschrikkelijk omstandigheden kon vertellen. Schaamte kwam over ons voor het feit dat we Hollanders zijn….gek hoor!
De middag hebben we besteed aan het bezoeken van fort St. Jago (gebouwd door de Hollanders om Elmina Castle te beschermen), de Nederlandse begraafplaats, een RK kerk en de zoutfabriek. Dit alles werd ons verteld door Isaac, een jongen die ons de hele dag heeft rondgeleid. Voor het eten hebben we afscheid genomen, maar hij kwam nog even terug met een cadeau voor mama…..hij vond haar zo lief! We ontmoeten hier elke keer weer bijzondere mensen!

Na een douche hebben we in het Cape Coast Castle restaurant gegeten. Na het eten zijn we naar Oase gegaan. Een standtent waar we hadden afgesproken met het Nederlandse gezin om nog wat te drinken voordat zij vertrokken. We kregen een heus concert van echte Afrikaanse muzikanten wat heel bijzonder is als je je voetjes in het zand hebt, een cocktail in je hand, het geluid van de branding en een aangenaam temperatuurtje.

Woensdag zijn we vertrokken naar Anomabo Beach Resort om ons een laatste dagje in de luxe te wanen op een echt Bounty strand. Vanuit Cape Coast hadden we een taxi genomen. Mama achterin samen met de bagage omdat het anders wel erg krap was. Bij een politiepost kregen we daar enorm gedoe mee. Onze chauffeur moest naar de rechtbank, mama moest haar paspoort laten zien, wij kregen op onze kop waarom we onze moeder achterin lieten zitten etc…..uiteindelijk hebben we die CORRUPTE politie geld gegeven en zijn we verder gegaan naar het Resort.

Wauw, dat was echt heerlijk…….strand, zee, rust…..gewoon te fijn want iedereen was er wel aan toe na de ‘slechte nachten’ in het guesthouse in Cape Coast.
In de middag gingen mama, daggie en ik voor een laatste duik. Dat ging niet helemaal goed. Op een gegeven moment kwam ik in een verkeerde stroming en dreef steeds verder van de kust. Ik kon ook niet meer terugkomen waardoor een strandwacht me even later uit het water viste. Dat was wel even schrikken. De onderstroming in de zee was gevaarlijk, dat hadden we wel gehoord, maar de manier hoe het nu ineens was…had ik nog niet meegemaakt. Nougoed, eind goed al goed. We hebben in de avond enorm luxe en lekker gegeten en de volgende ochtend hebben we nog schelpen gezocht, gezwommen en lekker gelegen. Toen terug naar Accra……we hadden echt enorm geluk met een lift die we kregen. Een groep van 45 vrouwen in een bus welke op weg waren naar de conferentie. Fantastisch, in de bus…met eigengemaakte muziek, verhalen, geuren etc. Echt bijzonder. Onze taxi in Accra welke ons naar het huis van Papa (ghaneese Papa) zou brengen kreeg nog even een lekker band maar we waren blij dat we weer veilig ‘thuis’ waren. Samen lekker gegeten en vroeg naar bed want in de avond viel het gesprek stil en de oogjes dicht…..

Vrijdag zijn we met een vriend van Papa op pad geweest naar het mausoleum van de eerste president van Ghana en hebben we de Art Market bezocht waar we nog even goed geshopt hebben. Na een lekker etentje naar huis om de spullen in te pakken en te vertrekken naar het vliegveld. Peter (vriend in Accra) heeft ons gebracht en papa, mama en Daggie zijn zaterdagochtend veilig geland in Amsterdam.

Zaterdagochtend hebben Dieuw en ik nog even wafels gegeten bij de vader van Martin en zijn we naar huis vertrokken. Een lange reis maar we waren enorm gelukkig dat we thuiskwamen. Weliswaar in NOODWEER want het heeft hier echt enorm gestormd.

Het is nu zondag….en ik heb bijhoorlijk de pijp leeg ;-). Nee, ik ben gewoon een beetje moe en heb een pyjama dag…..Heerlijk!

Misschien schrijf ik nog wat van de week maar ik denk dat jullie weer wat horen als ik thuis ben :-( . Zaterdag hebben we nog een begrafenis (een kennis uit Accra) en de rest van de week gaan we rusten en alles afmaken waar we hier aan begonnen zijn!

Bedankt voor alle lieve, leuke en grappige reacties van jullie allemaal gedurende mijn tijd hier. Heeft met echt goed gedaan!Hoop jullie allemaal snel te ontmoeten en even goed te knuffelen!

Liefs Maggie